NAZIM VE MÜNEVVER AŞKI
Yine bir gün, Nazım'ın ziyaretine ay yüzlü kadın, Münevver çıkagelir. Münevver, kendine güveni olan, neşeli bir kadındır. Nazım ve Münevver birlikte yaşamaya karar verir. Münevver hala evlidir. Kocası Münevver’i kendisinden ayrılırsa kızını göstermeyeceğini söyleyerek tehdit eder. Kocasından ayrılmasının imkansız olduğunu bir mektupla Nazım'a bildirir Münevver. Nazım sinirlenir, üzülür, açlık grevine başlar. Şöyle anlatır Münevver’i Nazım:
‘Sen esirliğim ve hürriyetimsin./ Çıplak bir yaz gecesi gibi yanan etimsin./ Sen memleketimsin./ Sen ela gözlerinde yeşil hareler,/ Sen büyük, güzel ve muzaffer/ Ve ulaşıldıkça ulaşılmaz olan hasretimsin.’
Af kanunuyla özgürlüğüne kavuşan Nazım hapisten çıkınca Münevver ile evlenir. Münevver ve Nazım'ın Mehmet adında bir çocuğu olur. Nazım hapisten çıkar fakat hükumet tarafından rahatsız edilmeye devam eder. Yeniden askerliğe çağırırlar. Nazım kimseyi ikna edemeyince Nazım'ın yolculuğu başlar. Varna’dan Bükreş’e ve sonunda Moskova’ya varır. Memleket hasreti başlar Nazım için.
Uzun yolculuklardan sonra Münevver ve oğlu Mehmet Varşova’ya kaçak yollarla ulaşmayı başarır. Yıllar sonra Nazım ile Münevver bir araya gelir. Bir ev tutarlar. Münevver de Varşova’da iş aramaya başlar. Ama bir sorun vardır. Nazım yıllar içerisinde yenir bir aşk bulur ve durumu Münevver'e açıklar. Münevver bu olay üzerine bir süre sonra oğlunu da alarak Fransa’ya geçer ve orada bir Fransız ile evlenir. Seksen bir yaşında Fransa’da hayata gözlerini yumar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder